آخرین روز و آخرین ساعت از کارنامه سیاسی سال 89 در حال اتمام است و جند ساعت دیگر باید پرونده این سال را بسته و به استقبال سالی جدید برویم. سالی که مقام معظم رهبری در طلیعه آن با درک دقیق مقتضیات زمانی و شرایط جامعه آن را سال همت مضاعت نامیدند و تصریح کردند: «براى اينكه بتوانيم (امسال) بر طبق اقتضائات كشور و ظرفيتهاى كشور حركت كنيم، احتياج داريم به اينكه همت خودمان را چند برابر كنيم؛ كار را متراكم‏تر و پرتلاش‏تر كنيم.

من امسال را به عنوان سال همت مضاعف و كار مضاعف نامگذارى مي‌كنم. به اميد اينكه در بخش‌هاى مختلف، بخش‌هاى اقتصادى، بخش‌هاى فرهنگى، بخش‌هاى سياسى، بخش‌هاى عمرانى، بخش‌هاى اجتماعى، در همه‏ى عرصه‏ها، مسئولين كشور به همراه مردم عزيزمان بتوانند با گامهاى بلندتر، با همت بلندتر، با كار بيشتر و متراكم‏تر، راه‏هاى نرفته‏اى را بپيمايند و به هدفهاى بزرگ خود انشاءاللَّه نزديكتر شوند. ما به اين همت مضاعف نيازمنديم. كشور به اين كار مضاعف نيازمند است.»

سال گذشته با دسیسه‌ای که از سوی دشمنان طراحی و توسط برخی افراد بی‌بصیرت و البته لجوح به مرحله اجرا درآمد، کشور با فتنه‌ای روبرو شد که علاوه بر میلیاردها ریال و شاید میلیاردها دلار ضرر مادی در عرصه اقتصادی، وجهه درخشان نظام اسلامی در اذهان برخی از مردم جهان که کمتر با ظرفیت‌های نهفته این نظام الهی آشنا هستند مخدوش شد و به نظر اگر تمام جنایات عوامل اصلی فتنه و سران آنها قابل گذشت باشد، این مورد را نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت.

بر همین اساس سکاندار نظام با انتخاب چنین نامی برای سال 89 خواستار جبران عقب ماندگیهای گذشته شدند که انصافا در بسیاری از عرصه ها، همت و تلاش مسئولین و مردم دو چندان شد و کشور با جهشی عظیم در عرصه های زیادی مواجه شد که با معادلات ریاضی مرسوم، کمتر قابل محاسبه است که در ذیل به چند مورد کوچک از آن اشاره می شود.

ـ در عرصه اقتصادی به علت ناآرامی های سال گذشته بسیاری از تولیدات ما دچار آسیب شد، سرمایه گذاریهای داخلی و خارجی دچار رکود شد و ببسیاری از طرح های بزرگ اقتصادی به تعویق افتاد اما در سال جاری ما شاهد اجرای بزرگترین جراحی اقتصادی کشور یعنی هدفمندکردن یارانه ها بودیم که دغدغه 20 ساله نظام و مسئولان بود. از ظرفی با جهشی که در عرصه های مختلف اقتصادی صورت گرفت آنهم در زمانه ای که دنیا دچار بحران و رکود اقتصادی است بورس تهران برای اولین بار به جایگاه نخست جهانی ارتقا یافت و در صدر بورسهای کشورهای صنعتی جهان نشست.

ـ سفر رهبر معظم انقلاب به قم و آن استقبال بی نظیر مردمی از ایشان در خاستگاه انقلاب و در شهری که دهها مرجع و عالم والامقام حضور و سکونت دارند، تفاوت حاکمیت الهی را به صورت ملموس درمقابل چشمان جهانیان قرار داد و ریسمان یکسال تبلیغات سوء استکبار و اذناب داخلی آنان مبنی بر فاصله افتادن میان مردم و مسئولان در ایران را پنبه کرد.

ـ در عرصه دیپلماسی با سفر رئیس‌جمهور به لبنان، اوج نفوذ کلام و تاثیرگذاری انقلاب اسلامی در دلهای مردم جهان علی الخصوص خاورمیانه به نمایش درآمد. نکته اینکه این سفر به خودی خود پاتکی قدرتمند بود به تمام هجمه‌هایی که بعد از انتخابات به ایران اسلامی وارد می شد و سعی داشتند با این ترفندها دولت برآمده از انتخابات دهم را نامشروع جلوه دهند.اما به چشم خود دیدند نه تنها مردم استانهای ایران که در کشوری بیگانه چنان به استقبال ریاست جمهور ایران می آیند که چنین استقبالی در طول تاریخ آن کشور و حتی برای مسئولان خودشان سابقه نداشته است.

ـ سال 89 یکی از آرزوهای دیرینه نظام یعنی بیدارشدن مردم مسلمان و رنج دیده محقق شد و آنها با نهضتهای عظیم خود تا کنون ریشه دو دیکتاتور خودکامه منطقه و نوکر تمام عیار آمریکا و اسرائیل را سوزانده و می روند که به یاری خدا ریشه بقیه این حاکمان وابسته را کنده و شر آنان را از بلاد اسلامی کم کنند. جالب اینکه نقطه آغاز این بیداری در برهه ای بود که توطئه پیچیده غرب در ترور مشکوک رفیق حریری نخست وزیر فقید لبنان در مراحل پایانی کار بود و قرار بود تا رای فرمایشی دادگاه مثلا بین المللی قرائت شود رأیی که به جای دادگاه در سیا و موساد ساخته و پرداخته شده بود و همانگونه که سیاسیون غربی از مفاد رای دادگاه از قبل اطلاع داشتند (!) محورت مقاومت منطقه یعنی ایران، سوریه و حزب الله، مظنونان اصلی این دادگاه بودند اما غرب از این اصل قرآن غافل است که «و مکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین».

درست در همان روزها کلید این نهضت عظیم در تونس کلید خورد و همانند یک سونامی به تمامی حکومت های وابسته منطقه سرایت کرد و اکنون رژیم صهیونیستی در ضعیفترین نقطه طی 60 سال حاکمیت نامشروع خود رسیده است و نه تنها دیگر نامی از این دادگاه فرمایشی برده نمی شود بلکه سران صهیونیسم و آمریکا برآنند تا به هر طریقی شده نهضتهای منطقه را منحرف ساخته و افراد نزدیک به خود را وارد راس این نهضت‌ها سازند چرا که اگر وضع به همین منوال پیش برود، اسرائیل خود به خود از صحنه معادلات جهانی حذف خواهد شد.

سال 89 یک دستاورد شیرین دیگر نیز برای ایران داشت، هر چند با حماسه 9 دی مردم ایران اسلامی فتنه 88 فلج شد و و در 22 بهمن عملا به حاشیه رفت اما سران متوهم این جریان هر از گاهی با نوشتن بیانیه ومصاحبه با سایتهای شخصی خود، مردم را علیه نظام تحریک می کردند و جالب اینکه متن نوشته و یا صحبتهای این دو قبل از هر رسانه‌ای سر از بی بی سی درمی آورد. سران فتنه در آخرین نقش آفرینی، خود را عملا به مثابه سربازان تابع صهیونیسم فرض کرده و با اشاره آنان فراخوان تجمع در روز 25 بهمن برای حمایت از مردم مصر و تونس دادند از دولتی که او را نامشروع می خوانند (!) درخواست مجوز کردند اما این هماهنگی بین فتنه گران و اسرائیل به قدری روشن بود که حتی دوستان سابق این افراد نیز به میدان آمده و اعلام برائت کردند. بعد از فتنه اسرائیلی 25 هیچ یار تاثیرگذاری برای آنان باقی نماند و نظام نیز با درخواست مردم ارتباطات رسانه ای این افراد را قطع و آنان را در خانه های خود حبس خانگی نمود.

این بار نیز بی بی سی و تمام رسانه های معاند به صحنه آمدند تا از این حرکت مظلوم نمایی کرده وسه شنبه های اعتراض را ترتیب دادند یک روز با عنوان جشن تولد میرحسین، یک روز به بهانه روز جهانی زن و روز دیگر چهارشنبه سوری اما حتی یک نفر نیز در این سه شنبه‌ها در خیابان حضور پیدا نکرد که به نفع این دو شعار دهد. بنابراین سال 89 را باید سال دفن رسمی فتنه نامید.

اما در کنار این دستاوردها و این شیرینی ها، بداخلاقیهای سیاسی و رسانه ای نیز متاسفانه در سال 89 رشد قابل ملاحظه ای داشت. تخریب شخصیتها به بهانه انتقاد و نقد، هتاکی و ناسازاگویی به افراد و گروها در محافل رسمی و غیر رسمی همه و همه جامعه را دچار التهاب های گوناگون ساخته بود. آخرین مورد ترور شخصیت شهید زنده و سرداری سرافراز چون «علی فضلی» بود که با یک خبر تحریف شده، مورد هتک یک عده افراد معلوم الحال و نوکیسه سیاسی شد.

علی فضلی را باید شهیدی دانست که مشیت خداوند بر این بوده تا او را زنده نگهدارد برای نسلهای بعدی انقلاب که حماسه ها ورشادتهای این مردان الهی را فراموش نکنند.
حال در این لحظات اخر سال امیدواریم که در سال 90 جهش های مثبت نظام در سال 89 تداوم و ارتقا یابد و از طرفی دیگر بداخلاقی ها همچون فتنه 88 دفن گردد.