حسن روحانی

از صراحت تا عصبانیت چقدر فاصله است؟ مرز این دو رفتار کجاست؟ تشخیص این که گفتار و رفتار شخصی صراحت دارد یا عصبانی است، کار مشکلی است یا می‌توان به آسانی آن دو را از هم تفکیک داد؟ حضرت امیر(ع) درباره خشم و عصبانیت حدیثی دارند که به خوبی آن را تشریح کرده است، ایشان می‌فرمایند؛ «خشم همنشین بسیار بدی است. عیب‌ها را آشکار، بدی‌ها را نزدیک و خوبی‌ها را دور می‌کند.»

محمد یعقوبی، تئاتر را شبیه رفتار جنسی می داند و از سانسور صحنه های مبتذل گلایه می کند: تئاتر هم یک رفتار انسانی، یک جور سکس است/ هرجا احکام دینی و اندیشه اسلامی توسط یکی از مسئولین یا نهادی ترویج میشود، آنها با زبان تمسخر و طعن با آن برخورد میکنند/ اما تاسف آور این است که اظهارات و اندیشه برخی از اعضای دولت و حامیان آن به شدت تحت تاثیر این افراد قرار گرفته است.

دولت محترم در راستای نفع ملت سخن بگوید که ما، نه به بهشت اعتدال منحرف می‌شویم، نه به جهنم اعتدال رهنمون. آقایان! منافع ملی این ملت شهیدپرور را بچسبید که «بهشت خدا» در همین است.

سخن درباره‌ی تلاش برای ساختن یک خط فکری-اجرایی فرضی از مشروطه به این سو است که پس از دگردیسی جناح چپ جریان اسلام‌گرایی انقلابی و تغییر ماهیت آنان به جناح اصلاح‌طلب، رخ داده است؛ سر برآوردن دوباره‌ی طیف رده‌ دوم سازندگان این خط فکری-اجرایی در دوره‌ی حاضر و تلاش ایشان برای افزودن دولت آقای روحانی به انتهای این خط فکری-اجرایی است.

روحانی با بیان اینکه عده‌ای در داخل تعامل هراسی را مطرح و در خارج هم برخی ایران هراسی می‌کنند، تاکید کرد: سیاست خارجی دکترین مستقل ندارد بلکه جزئی از سیاست‌ ملی است؛ عده‌ای شعار سیاسی می‌دهند اما بزدل سیاسی‌ هستند هر وقت مذاکره می‌شود، می‌گویند می‌لرزیم؛ به جهنم، بروید جای گرم که نلرزید.

شکست روحانی در دستیابی به توافق جامع، تأثیر منفی شدیدی بر نفوذ داخلی وی و همچنین تلاش او برای بازسازی ایران و اقتصاد آن می گذارد و امتیازات کوچک سیاسی-اقتصادی حاصل از توافق موقت را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

آقای رئیس‌جمهور در ماجرای رانت ۶۵۰میلیون یورویی یا همان ۳ هزار میلیاردی جدید، موضع‌گیری علنی کرده و رسما از مدیران خود حمایت کرده است.

احمد توکلی و الیاس نادران دو اقتصاددان مجلس در نامه به رئیس جمهور پیرامون بسته خروج از رکود اعلام کردند: مدل بسته خروج از رکود نسخه شکست خورده صندوق بین‌اللملی پول است که از دولت سازندگی تاکنون درحال اجراست و خود از عوامل وضع موجود است.

از آغاز فعالیت دولت یازدهم مشخص شده است که حسن روحانی اختیار برخی از وزارت خانه ها را به اصلاح طلبان سپرده است؛ در واقع اصلاح طلبان به دلیل دست کشیدن از نامزد اصلی خود یعنی دکتر عارف در انتخابات و حمایت از دکتر روحانی برای خود سهمی در دولت قائل بودند، هرچند مقاومت هایی از سوی رئیس جمهور و تیم همراهش در این زمینه شد اما اصلاح طلبان توانستند چند وزارت خانه مهم را از آن خود نمایند

رئیس‌جمهور با اشاره به مفاسد صورت گرفته در چند سال اخیر!!! و برخی حاشیه‌سازی‌ها علیه دولت یازدهم، گفت: «مگر برخی می‌توانند این دولت پاک را لکه‌دار کنند؟ فساد غرق شده سال‌های پیش را مگر می‌شود با این سر و صداها شست؟ باید بیایند و جواب بدهند.»