رابطه شعار آزادی بیان و «تعطیلی نمایشگاه مطبوعات»

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ وی در این باره ادامه داد: با توجه به اینکه دولت نوپاست و در طول این چند ماه به بررسی‌ ساختار وزارتخانه‌ها و استفاده از نیروهای متخصص پرداخته است، طبیعتاً برگزاری برخی نمایشگاه‌ها به تأخیر می‌افتد. مهم این است که کاری عمیق و غنی به‌جای برگزاری یک نمایشگاه سطحی انجام شود.

جنتی در پایان صحبت‌ها خودش هم اضافه کرد: با توجه به محدودیت زمانی تا پایان سال 92 فکر نمی‌کنم نمایشگاه برگزار شود و نمی‌شود، ولی در اولین فرصت در پی برگزاری آن هستیم.

زمزمه‌های تعطیلی نمایشگاه مطبوعات از کجا آغاز شد؟

اواخر مهر بود که با وجود ثبت نام مراجع ذیربط از متقاضیان شرکت در نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها، خبر به تعویق افتادن چند ماهه نمایشگاه مطبوعات در تمام رسانه‌های کشور منتشر شد که دلیل اصلی آن، طلاقی با آغاز ماه محرم مطرح گردیده بود.

این خبر اما در ابتدا بیشتر از آنکه نظر همگان را به دلیل اصلی مطرح شده جلب کند، بحث تقابل با آزادی بیان و اولین جرقه کاهش میدان فعالیت مطبوعات را به ذهن متبادر می‌کرد.

بعد از پایان یافتن ایام عزاداری محرم‌وصفر و در شرایطی که انتظار این می‌رفت اخباری مبنی بر زمان و جزئیاتی درمورد نمایشگاه مطبوعات،

«آزادی بیان» گزاره‌ای است که تاریخ مصرف آن فقط در زمان اتخابات است و همواره در انتخابات‌های مختلف، خصوصا ریاست جمهوری از سوی کاندیداها به مردم وعده داده می‌شود و بسته به شرایط غالب گفتمانی این گزاره می‌تواند مورد اقبال یا عدم اقبال مردم قرار گیرد.

با گذشتن تنها چند ماه از دولت تدبیر و امید حسن روحانی اما شاهد این هستیم که گزاره‌ی فرضی «آزادی بیان»، به تدریج رنگ و لعابی واقعی به خود گرفته است.

به عنوان مثال شرایط سیاسی اجتماعی برآمده از فضای خفقان سیاسی در سال های قبل از دوم خرداد که محصول سیاست های دولت سازندگی بود، سبب شد تا وعده آزادی بیان از سوی سید محمد خاتمی بگیرد. اما در چند سال بعد در انتخابات 84 مقوله عدالت خواستگاه اجتماعی پیدا کرد.

انتخابات امسال ریاست جمهوری هم از این امر مستثنی نبود و یک بار دیگر «آزادی های سیاسی اجتماعی» از سوی برخی از کاندیداها مطرح شد.

حسن روحانی در کارزار انتخاباتی بارها بر این مسئله تاکید کرد و گفت: امنیت مردم منحصراً جلوگیری از ورود بیگانگان به کشور نیست. یکی از موارد امنیت، امنیت مال، حیثیت، جان و آزادی بیان ملت است.

لغو سخنرانی دانشجویان در روز 16 آذر در برابر روحانی

پس از 24 خرداد همه منتظر بودند تا حسن روحانی و این وعده وی را محک بزنند به خصوص اینکه جریان های دانشجویی با زبان تند نقادانه و البته سازنده خود حالا امید داشتند که در مواجه با دولت تدبیر و امید می توانند نقد کنند و حرف بزنند، اما اتفاقات و روند سیر دولت طی این چند ماه، خود بزرگترین مدعای تحقق یا عدم تحقق آن است.

اما نقد ناپذیری دولت «اعتدال!» فقط منحصر به مطبوعات نبود و مواجهه نا مناسب با دانشجویان هم از دیگر روی این سکه بود از سوی جریان دانشجویی، ناپسند عنوان شد؛

حسن روحانی قرار بود 16 آذر به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه شهید بهشتی حضور یابد و گفته شده بود که آماده است تا سخنان نمایندگان دانشجویان در تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی را بشنود.

اما شبانه خبری به اتحادیه‌های دانشجویی رسید و آن این بود که گفتند سخنرانی نمایندگان تشکل‌های دانشجویی در حضور رئیس جمهور لغو شده است و فقط روحانی حرف می‌زنند.

توقیف «یالثارات» و تذکر به «وطن امروز» و «9 دی»

چندی پیش هم هیئت نظارت بر مطبوعات وزارت ارشاد، حکم به توقیف هفته نامه «یالثارات الحسین» و ارسال پرونده تخلفات آن جهت رسیدگی به مرجع قضایی داد.

این هیئت همچنین روزنامه «وطن امروز» و هفته نامه «9 دی» را مورد تذکر قرار داد و پرونده آن‌ها را برای مراجع قضایی ارسال کرد.

«آستانه تحمل دولت در انتقاد پذیری» چقدر است؟

این‌ها همه در حالی است که حسن روحانی در روزهای ابتدایی دولت تدبیر و امید گفته بود: آستانه تحمل این دولت بسیار بالاتر از آن است که قادر باشند به این راحتی دولت را در مسیر عصبانیت قرار دهند؛ یادمان باشد از نقد و انتقاد نباید بهراسیم و نباید ناراحت شویم، آزاد بگذاریم هر کس نقد دارد، مخصوصاً نقد سالم، سازنده و دلسوزانه این بهترین کمک برای ما است.

جالب اینجاست که حتی بعد از انتشار خبر لغو نمایشگاه مطبوعات، حسن روحانی در مراسم نوزدهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی با اشاره به اهمیت نقد و پرسش، بر این نکته که نباید بگذاریم در جامعه اندیشه و یا نقدی زیرزمینی شود، تصریح کرد و گفت: پرسش و نقد از بین نمی‌رود و اگر نگذاریم اندیشه و نقد و پرسش بروز و ظهور پیدا کند، ناچار زیرزمینی می‌شود و این به نفع جامعه نخواهد بود.(از اینجا ببینید)

و اکنون بعد از گذشت 5 ماه از دولت تدبیر، امید و اعتدال، جناب آقای روحانی نه تدبیری برای آزادی دارد و نه دانشجویان امیدی به آن دارند و نه اعتدالی در آزاد بودن دگراندیشان رفرمیست!

به نظر می رسد دولت حسن روحانی، شعار «آزدی بیان» را صرفا برای رای آوری استفاده کرده و پایبند نبودن به این شعار یا ظهور اتفاقاتی از این دست، دلیل محکم بر این مدعاست.

این‌ها همه باعث می‌شود تا یک سوال جدی در اذهان شکل گیرد و آن اینکه آیا مطبوعات باید چوب اقدامات "روحیه نقد ناپذیرانه"‌ی دولت "اعتدال" را بخورند؟!

منبع: «خبرنامه دانشجویان ایران»