چرا و چگونه کاندیدای اصلح را انتخاب کنیم؟

هر چه به زمان انتخابات ریاست جمهوری دهم نزدیک میشویم فضای انتخاباتی پر جوش وخروشی بر جامعه حکم فرما می شود و مردم و مسؤولان نظام برای خلق یک حماسه بزرگ و ملی دیگر خود را آماده می کنند.در هر انتخاباتی رأی دهندگان طبق معیارهای خاصی دست به انتخاب می زنند که از جمله میتوان به : پایبندی به اعتقادات ،دین مداری، قومیت ، برنامه و راه کار ، شعار های محوری ، نحوه تبلیغات ، نگاه به اطرافیان ، وابستگی حزبی و ... اشاره نمود.

انسان وقتی که در مسیر انتخاب قرار می گیرد باید تمام بینش و توان علمی خویش را به کار ببندد و از سر آگاهی دست به انتخاب بزند ، عقل حکم می کند که هر چه تأثیر انتخاب در زندگی و آینده انسان بیشتر باشد حساسیت و دقت بیشتری باید مد نظر قرار دهد و در انتخاب خویش، شرایط و فاکتورهای علمی و کارشناسی بیشتری مد نظر قرار دارد.

انتخابات در هر نوعی که باشد فرصتی است که حکومت های مردمسالار دینی در اختیار مردم قرار می دهند تا آنها به صورت مستقیم مسؤولان نظام خویش را انتخاب نمایند و در این فرایند آنان نیز غیر مستقیم از جانب همین مردم امورات کشور را در راستای خدمت به ملت به پیش ببرند ، از جمله تفاوتهای اساسی نظام های مردم سالار دینی با حکومتهای استبدادی در شیوه انتخاب مسؤولان حکومت است . برگزاری انتخابات آزاد و سالم نشان دهنده این واقعیت است که اصل و اساس مردم هستند و به همین خاطر است که همانطور که عمل به احکام اسلامی نشانه مشروعیت نظام می باشد، میزان شرکت مردم در انتخابات عمومی یک کشور نیز از فاکتورهای اساسی مقبولیت آن نظام می باشد؛ چرا که این حضور در رفع تهدیدات خارجی و ناامید کردن اپوزیسیون های داخلی و فرامرزی برای اخلال در کشور وهمچنین ایجاد روابط دوستانه با سایر کشورهای دموکراتیک جهان نقش مهم و ارزنده ای ایفا می نماید.

به تعبیری انتخابات به عنوان یک شمشیر دو لبه عمل می کند اگر درست از آن استفاده گردد ، سعادت ملت و کشور را به ارمغان می آورد و در غیر این صورت موانعی در سر راه پیشرفت ملت و کشور به وجود خواهد آورد . اینجاست که تلاش یکایک مردم به عنوان کسانی که برای این نظام ایثارها کرده و هزینه ها داده اند باید حضور حداکثری در پای صندوق های رأی و انتخاب آگاهانه از اولویت های اصلی باشد اگر از این فرصت درست استفاده نگردد چه بسا ضرر های غیر قابل جبرانی متوجه جامعه می گردد.

مسؤولان ارشد نظام خصوصاً مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در اولویت نخست بیشتر روی مشارکت حداکثری مردم تأکید دارندودر مرحله دوم انتخاب اصلح راتبیین می کنند. باید از این رهنمودها نهایت استفاده را برد و به عنوان راهبرد اساسی در امر برگزاری انتخابات از آن سود جست.

جایگاه ریاست جمهوری به عنوان یکی از ارکان مهم و سرنوشت ساز نظام مقدس جمهوری اسلامی با کارکردهای مهم، حساس، متنوع و اثر بخش خود می تواند مجموعه دولت وقوه مجریه را به گونه ای هدایت کرده وپیش ببرد که به قله های رفیع پیشرفت، توسعه وعدالت برساند و یا به ورطه سقوط وتباهی ویا مرعوب دشمن تبدیل نماید واتفاقادر گذشته نیز به علت سوء مدیریت هر سه مدل پیشرفت وتباهی ومرعوبی را شاهد بوده ایم واین چیزی نیست که به همین سادگی از اذهان مردم ولایتمدار وباعزت ایران پاک شود.

اینجاست که ارزش تک تک آرای ما به خوبی درک و احساس می شود. ما با انتخاب افرادی برای تعیین سرنوشت خود در واقع چک سفید امضاء به آنها می دهیم. پس باید مواظب باشیم که در انتخاب خویش کوچکترین اشتباهی نکنیم چرا که نتیجه آن متوجه خود ما خواهد شد.

برای شناخت کاندیدای اصلح راه های مختلفی است که به بعضی از آنها اشاره می کنیم باشد که مفید فایده واقع شده وبه آنان اهمیت داده شود.

راه اول این است كه خود انسان با تحقیق، سعی و تلاش، فردی را كه دارای ملاكهای ارزشی و شرایط لازم است از بین كاندیداها پیدا كرده و او را به ریاست جمهوری انتخاب نماید مثلا وقتی می‌گوئیم یكی از ملاكها و معیارهای رئیس جمهور تقوی است و قرآن نیز گرامی‌ترین افراد نزد خدا را با تقواترین افراد می‌داند منظور این نیست كه مرجع تقلید یا مجتهد یا... باشدوحد اعلی تقوی را داشته باشد و از آن طرف نیز منظور حد اَدنی از تقوا هم نمی‌باشد بلكه منظور این است كه از میان گزینه های موجود با تقواترین و صالح ترین را انتخاب نمائیم نه اینكه چون حد اعلی از تقوا وجود ندارد دست از انتخاب و رأی دادن بكشیم و یا رأی سفید در صندوق بیندازیم؛ همانطور كه در اقامه نماز هر چند باید نماز را با وضو خواند ولی اگر آب نباشد نمی‌شود نماز رها كرد بلكه باید با تیمم نماز خواند و یا در صورت عسر و حرج به صورت خوابیده و یا با اشاره چشمها نماز بخوانیم یعنی تا ممكن است به بهترین وجه و اگر نشد تا حد امكان سعی می‌كنیم. حال در موضوع انتخابات و تعیین اشخاص نیز باید سعی و تلاش شود تا بهترین‌ انتخاب شود.

راه دوم: از وضعیت طرفداران كاندیداها می‌شود به خود كاندیداها پی برد و آنان را شناخت. از تأیید کنندگان آنها می‌شود وضعیت خود آنها را تشخیص داد؛ چرا که باید دید چه كسانی او را تائید كرده‌اند و رأی به او چه كسانی را خوشحال می‌كند؟ آیا باعث شادی دشمنان انقلاب می‌شود یا خوشحالی دوستان، متعهدین و دلسوزان واقعی انقلاب؟ آیا اطرافیان آنها از انسانهای خوب و صالحی هستند یا انسانهای ظالم و گناهكار؟ از رفتن او به دولت جمهوری اسلامی، مستکبران وبدکیشان خوشحال می‌شوند یا ناراحت؟، اگر رییس جمهور شدن آن فرد، باعث رضایت اجانب است او لایق نخواهد بود همانگونه كه امام فرمود هر وقت دیدید دشمن یا اجانب از شما تعریف می‌كنند در خودتان شك كنید زیرا تعریفهای آنها بی‌جهت نیست و حتما بعضی از اعمال شما به نفع دشمن و به ضرر انقلاب است كه باعث خوشحالی آنها شده است، و البته باید دانست که کسانی که دل رهبری معظم انقلاب را بدرد می‌آورند و باعث نارضایتی ایشان می‌شوند جز اینكه آب به آسیاب دشمن ریخته و به ملت و نظام خود خیانت می‌كنند كاری انجام نمی‌دهند و لذا جزء افرادی هستند که به هیچ عنوان نباید به آنها رأی داد.

راه سوم اینكه اگر نتوانستیم تشخیص دهیم، برطبق آیه قرآن(فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون) عمل کنیم، یعنی از اهل ذكر و علما بپرسیم، باید به دنبال علما ،روحانیون وافراد مورد وثوق و اعتماد كه امین مردم بوده و نفع و ضرر مردم را تشخیص می‌دهند رفت، افرادی که می‌دانند چه كسانی مصلحت نظام و مردم را تشخیص داده و به آن عمل می‌كنند و چه كسانی به نفع شخصی و ضرر مردم وعوام فریبی اهتمام می‌ورزند.

 حضرت امام خمینی(قدس سره) نیز در پیام های مختلف خود همیشه مردم را در صورت مواجه شدن با مشكل و تشخیص به علما وافراد آگاه اصلح رجوع می‌داذتذ زیرا آنها كسانی هستند كه می‌توانند روشی ساده در انتخاب اصلح برای افرادی باشند كه وقت تحقیق از كاندیداها را نداشته و نتوانسته‌اند در تحقیقات خود به نتیجه‌ی خوبی برسند.

پس باشد كه با حضور حداکثری خوددر روز 22خرداد88 كسي را انتخاب كنيم كه پيرو خط امام و ولايت بوده و درد انقلاب، کشور و دين داشته و زجر كشيده براي آرمان های اسلام وانقلاب اسلامی و حافظ منافع ملي ما باشد، فردی که حضورش در مجامع بین المللی مایه حفظ کرامت، عزت و آبروي جمهوری اسلامی ايران باشد؛ همچنین ، ساده زیست ومردمی بوده و براي مردم كار كند وبامردم ودرکنار آنان ومحرومان جامعه باشدنه فقط براي خود ونه طلبكار آنهاو رئیس جمهوری باشد كه بتواند حق مردم را از افرادی که سال ها در بیت المال مسلمین دست اندازی کرده اند، بستاند.